No vídeo indícase con pequenas iconas como interpretar o
ritmo. Neste caso é con palmas onde hai negras e nunha das
partes onde hai corcheas interpretarase con chasquidos dos
dedos.
Non obstante, tamén pódese facer o exercicio con outros
instrumentos de percusión caseiros como palillos, chaves,
cullers etc.Repetídeo ata non teñades faios.
Corcheas: Chasquidos dos dedos.
Negra:Palmada
Logo imos dar unha volta por un instrumento musical tradicional galego que usaban os nenos e nenas galegas vai moitos anos:
Empezaremos polo CARRIZO:
Trátase dun xoguete, un enredo de nenos e nenas, no que unha lingüeta de
madeira baixo presión bate nunha cavidade de resonancia. Fabrícanse de
xeito moi sinxelo de varios materiais. Nun tubo de cana grosa, duns 5-10
cm de lonxitude, segundo se queira o son máis agudo ou grave, e que
conserva o nó dun dos seus extremos, practícase unha fenda rectangular
no extremo oposto ao nó. Despois enrólase un cordel duplo dando a volta
ao instrumento de xeito que este pase diametralmente pola boca aberta e
paralelo á fenda rectangular. Unha vez preparado o tubo, doutro anaco de
cana faise unha lingüeta duns 5-6 cm de longo, 2-3 mm de groso e unha
largura lixeiramente menor que a fenda rectangular do tubo, onde
repousará. Esta lingüeta pásase por entre os dous cordeliños e,
axudándose con ela, vanse retorcendo, dándolles voltas, enrolándoos un
no outro, ata que adquiren unha torsión que aperta con forza a lingüeta
contra o tubo de cana. Entón o instrumento está listo. Tirando da
lingüeta cara arriba cun dedo, esta volve con forza ao seu sitio dando
un golpe seco contra a cana que, como está oca, amplifica o seu son. Se
empregamos varios dedos para tirar da lingüeta de cana podemos facer
ritmos co carrizo. En troques dunha lingüeta de cana tamén se pode poñer un tubiño de cana ou mesmo un guizo de calquera madeira seca.
Estre traballo foi realizado por Pablo Carpintero e sacado da páxina: Instrumentos musicas na tradición galega
